Mama w ciąży, czyli jak to się zaczęło..

Końcem lata, początkiem jesieni 2011 roku wraz z partnerem zdecydowaliśmy się, że pora powiększyć rodzinę. O Fabianka nie staraliśmy się w ogóle, po pierwszym miesiącu byłam już w ciąży, w naszym przypadku, nie było żadnych starać które trwają miesiącami ani nic z tych rzeczy. Od kiedy doszło do zapłodnienia miałam okropne bóle brzucha, miałam zapalenia dróg moczowych, testy ciążowe były negatywne, ja lądowałam w szpitalu kilka razy, w nim też robili testy ciążowe, niestety z moczu, po wielokrotnych prośbach w końcu zrobili mi test z krwi i okazało się, że jestem w ciąży. Przez pierwsze 16 tygodni ciąży cały czas mnie bolał brzuch, oczywiście w Anglii gdzie wtedy przebywałam lekceważyli to a ja czasem aż z bólu mdlałam. Przez kolejne 4-5 tygodni czułam się świetnie, żadnych bóli, żadnych innych nieprzyjemnych objawów.. Do czasu.. Kiedy byłam na przełomie 20-21 tygodnia ciąży zaczęły się skurcze przepowiadające, przez pierwszych kilka tygodni były do zniesienia, potem już nie, mimo iż zgłaszałam to, znowu byłam lekceważona, w końcu wysłali mnie na KTG do szpitala, które wykazało skurcze, ale oni powiedzieli, że mogą być i wysłali, bez żadnych leków do domu, a byłam wtedy w około 28 tyg. Wraz z partnerem podjedliśmy decyzje o powrocie do Polski, tam do ginekologa poszłam od razu, był to 32 tydz. Lekarz kazał leżeć bądź siedzieć prowadzić bardzo oszczędny tryb życia, zabronił współżycia.. W 33 tygodniu ciąży wybraliśmy się do teściów, tam przez cały dzień miałam skurcze co 30-40 minut, oczywiście nikomu nic nie mówiłam bo nie chciałam ich martwić, wieczorem jednak nie wytrzymałam i powiedziałam co i jak, mimo iż wcześniej rodzina pytała się mnie czy wszystko w porządku, ja po prostu nie chciałam ich denerwować i panikować.. Pojechaliśmy do szpitala, tam od razu USG, KTG i masa innych badań, okazało się że grozi mi poród przedwczesny.. Dostałam masę leków, kroplówki na wyciszenie skurczy i inne potrzebne w takich sytuacjach specyfiki.. Moja szyjka była miękka i skrócona, miałam wręcz absolutny zakaz chodzenia.. Po 3 dniach wypisali mnie do domu, oczywiście leki musiałam brać nadal, skurcze się wyciszyły, mimo to i tak było ich kilka na dzień w dodatku brzuch się stawiał, byłam pod opieką bardzo dobrego lekarza, który zdecydował, ze ciąże zakończymy w 37(prawie 38 tyg) tyg ( miałam cc ze względów okulistycznych oraz ze względu na obrzęki uogólnione całego ciała). Bardzo się cieszę, że zostało przeprowadzone to cc bo Fabian był owinięty pępowiną a w dodatku, oboje byliśmy spuchnięci (nabraliśmy wody w organizmie) w rezultacie 29 maja 2012 roku o godzinie 10:17 po 8 miesiącach ciężkiej ciąży na świat przyszedł mój syn Fabian ;) Niestety w szpitalu spędziliśmy 11 dni, Fabian nie przybierał na wadze, stracił kg (wody) a w dodatku musiał brać antybiotyki bo miał zakażenie wewnątrzmaciczne  i  żółtaczkę.

A jak wyglądała wasza ciąża? Czekam na ciekawe opowieści ciążowe ;)

12 tydzień

20 tydzień

20 tydzień

Dzień narodzin