Niedzielnie..

W ostatnią niedzielę byliśmy całą rodzinką na spacerze, Fabian się rozerwał, rodzice odpoczęli. Mały biegał z patykiem, podnosił kamyki i tak beztrosko biegał z tatą. Moich mężczyzn łączy szczególna więź..
Moje dziecko, jak sie budzi, krzyczy tata! Taty nie ma.. W pracy jest, wstaje z drzemki, krzyczy tata! znowu muszę małemu tłumaczyć gdzie tatuś.. Tata wraca do domu z pracy i ja mogę zniknąć, już mnie nie potrzebuje, ważny jest tylko tata! Na ręce do taty, jak je do taty, jak chce się przytulić to do taty, szczerze to trochę zazdrosna byłam z tego powodu, bo niby jestem mamą, ale tata ważniejszy. Faktem jest to, że jak pół dnia się bawi z tatą, to nagle sobie o mnie przypomni..;) Zobaczcie jaki mały jest już fajny :D