Byłaś..

Byłaś dla mnie jedną z najważniejszych osób w życiu..
Byłaś najwspanialszą kobietą jaką znam, kochaną, szczerą, bezinteresowną..
Spełniałaś swoją rolę najlepiej jak potrafiłaś, kochałaś najmocniej na świecie..
Zawsze traktowałaś mnie wspaniale, mój syn był dla Ciebie bardzo ważny, uwielbiałaś go..
Czasem bardzo się spierałyśmy, najczęściej o religię, ale moja miłość do Ciebie była bezgraniczna..
Nauczyłaś mnie tylu rzeczy, tych ważnych i tych mniej ważnych..
Chciałam abyś tego samego nauczyła mego syna..
I wtedy przyszła ona..
Bezduszna..
Zaczęła nam Ciebie zabierać..
Kawałek po kawałku..
Minuta po minucie..
Sekunda po sekundzie..
Gasłaś nam w oczach, a my nic nie mogliśmy z tym zrobić..
Mogliśmy być z Tobą, wspierać Cię z całych sił abyś walczyła..
Walczyłaś, nie chciałaś się jej poddać..
Ale ona rozrywała Twoje ciało..
To ona chciała wygrać, zwyciężyć nad Tobą..
Byłaś dzielna, niczym lwica broniąca swoich dzieci..
Ty broniłaś swego życia, z całych sił..
Niestety ona była silniejsza..
Zrobiłaś wszystko co mogłaś..
Oni też zrobili..
Ale ten potwór powiedział, że nikt z nim nie wygra..

Codziennie starałam się dzwonić, co 2 dni u Ciebie być..
Mówić Ci jak bardzo Cię kocham..
Jak ważną osobą jesteś w moim i Fabianka życiu..
Uśmiechałaś się do nas, przytulałaś..
Opowiadałaś wspaniałe rzeczy, gdy miałaś na to siłę..
Mówiłam Ci jaki Fabianek jest już duży i mądry..
Ciebie rozpierała duma..
Oglądałyśmy wspólnie zdjęcia i filmiki aby powspominać i umilić Ci czas..
Byliśmy przy Tobie, a teraz Ciebie nie ma przy nam..
Zabrała nam Ciebie, bezpowrotnie..
I chociaż wiem, że teraz już nie cierpisz..
Jestem zdruzgotana..
Rozwalona na pierdyliard kawałków, które tak ciężko zebrać..

Ona, mroczna, bezduszna, jak potwór, zabrała nam Ciebie w niespełna 2 miesiące - białaczka..
Ty, najwspanialsza, jak anioł, dobra i bezinteresowna - Najukochańsza Babcia na Świecie..